Δυσκολίες στη γραπτή έκφραση (Δυσογραφία)

Ως δυσγραφία ορίζεται η δυσκολία στην αυτόματη ανάκληση από μνήμης και στον έλεγχο των συνεχόμενων μυϊκών κινήσεων που χρειάζονται στη γραφή γραμμάτων και αριθμών.

Η δυσκολία δηλαδή στη γραφή εμφανίζεται με πολλούς, διαφορετικούς τρόπους:

• Μεγάλα γράμματα
• Δυσκολία ακολουθίας των γραμμών του τετραδίου
• Αντιστροφές γραμμάτων
• Δυσκολία συντονισμού κινήσεων
• Αδεξιότητα
• Κακή στάση σώματος κατά τη γραφή
• Κακή ποιότητα γραμμάτων κ.λπ.

Αυτή η δυσκολία δε συνάδει με την ευφυΐα του ατόμου, με την κανονική διδασκαλία και (στις περισσότερες περιπτώσεις) με τη χρήση του μολυβιού σε μη μαθησιακές δραστηριότητες. Νευρολογικά βασίζεται και υπάρχει σε ποικίλους βαθμούς, που κυμαίνονται από απλό έως μέτριο επίπεδο.

Μπορεί να διαγνωστεί και να ξεπεραστεί, αν διδαχθούν καλά και εκτελεστούν συνειδητά οι κατάλληλες θεραπευτικές στρατηγικές. Ένα επαρκές θεραπευτικό πρόγραμμα γενικά αποδίδει, αν εφαρμόζεται σε τακτή βάση.

Οι δυσκολίες στη γραφή ανιχνεύονται συχνά μέσα από καθημερινές δραστηριότητες συγχρονισμού και πλευρίωσης του παιδιού, όπως το να δένει τα κορδόνια του ή να απλώνει το βούτυρο σε μια φέτα ψωμί.

Συμπτώματα:

1. Αδεξιότητα
2. Ατελής πλευρίωση
3. Δυσανάγνωστος γραφικός χαρακτήρας
4. Ανακολουθίες. Σύγχυση κεφαλαίων – μικρών γραμμάτων, καλλιγραφικών – μη καλλιγραφικών, μη κατάλληλων μεγεθών με κατάλληλα
5. Σφιχτό κράτημα μολυβιού, κράτημα μολυβιού πολύ χαμηλά, γραφή με βάση τον καρπό
6. Φτωχή ή ανύπαρκτη στίξη
7. Ορθογραφικά λάθη, λάθη σε καταληκτική ορθογραφία
8. Φωνολογικές δυσκολίες διάκρισης
9. Αντιστροφές γραμμάτων
10. Παραλήψεις συλλαβών
11. Συντακτικά λάθη
12. Δυσκολία προσανατολισμού σε κάθε σελίδα
13. Ασταθείς αποστάσεις μεταξύ γραμμάτων και λέξεων
14. Αργή γραφή και αντιγραφή