Πιο συγκεκριμένα το παιδί:
- Αποκτά καλύτερη αντίληψη σώματος, μαθαίνοντας να διακρίνει τα μέλη καθώς και τη δεξιά/αριστερή πλευρά του, για τη συμμετοχή του σε δραστηριότητες καθημερινής ζωής.
- Γίνεται επιδέξιο σε δραστηριότητες αδρής κίνησης, αποκτώντας καλύτερη στάση σώματος και έλεγχο, για τη συμμετοχή του σε αθλητικές δραστηριότητες.
- Βελτιώνεται σε δραστηριότητες που απαιτούν λεπτή κινητικότητα. Εκπαιδεύεται στην εδραίωση δυναμικής τριποδικής σύλληψης για τη χρήση μολυβιού, ψαλιδιού και μικροαντικειμένων με ορθότητα και ακρίβεια.
- Ενισχύει τον αμφίπλευρο συγχρονισμό του, για την συγχρονισμένη χρήση των δύο πλευρών του σώματος σε πλήθος δραστηριοτήτων.
- Εκπαιδεύεται σε δραστηριότητες οπτικής αντίληψης και οπτικοκινητικού συγχρονισμού, όπου απαιτείται συντονισμένη δράση ματιού-χεριού, δεξιότητες που είναι απαραίτητες για την γραφή και τον αθλητισμό.
- Αποκτά χωροχρονικό προσανατολισμό, μαθαίνοντας τις βασικές έννοιες του χώρου και του χρόνου, για καλύτερο προσανατολισμό και διαχείριση χρόνου.
- Ενισχύει αντιληπτικές και γνωστικές δεξιότητες, όπως η κατηγοριοποίηση, η οπτική και ακουστική μνήμη, η κριτική ικανότητα και η επίλυση προβλήματος.
- Ενισχύει την βλεμματική του επαφή και την ικανότητα συγκέντρωσης, σημεία «κλειδιά» για την εκπαιδευτική διαδικασία.
- Κοινωνικοποιείται, μαθαίνοντας να προσαρμόζει τη συμπεριφορά του ανάλογα με τις συνθήκες και τους ρόλους που αναλαμβάνει.
- Εντάσσεται στην διαδικασία του παιχνιδιού (κινητικό, συμβολικό, δημιουργικό, εκπαιδευτικό).
Το παιχνίδι στην εργοθεραπεία
Οι Εργοθεραπευτές χρησιμοποιούμε το παιχνίδι ως μέσο παρέμβασης για να επιτύχουμε ενεργητική συμμετοχή του παιδιού στις δραστηριότητες του θεραπευτικού του προγράμματος. Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά ανταποκρίνονται με χαρά, δεκτικότητα και αποτελεσματικότητα . Γίνεται χρήση πολλών παιχνιδιών όπως μπάλες, πλαστελίνη, υλικά για κατασκευές και ζωγραφική, παζλ, κούνιες, σχοινάκια κ.ά. Το παιδί, λοιπόν, που θα παραπεμφθεί σε έναν εργοθεραπευτή θα αξιολογηθεί, όσον αφορά τις ελλείψεις και τις ανάγκες του, μέσα από την παρατήρηση και κάποια ειδικά τεστ δραστηριοτήτων. Αν κάποιο παιδί χρήζει εργοθεραπευτικής παρέμβασης τότε διαμορφώνεται ένα εξατομικευμένο θεραπευτικό πρόγραμμα σύμφωνα με τις ανάγκες του και θεσπίζονται οι στόχοι μαζί με τους γονείς.
Τέλος, Η Παιδιατρική Εργοθεραπεία παρεμβαίνει στις παρακάτω διαγνωστικές κατηγορίες:
Διαταραχές αυτιστικού φάσματος
Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα
Εγκεφαλική παράλυση
Νοητική υστέρηση
Σύνδρομα
Μαθησιακές δυσκολίες
Ψυχοκινητική Καθυστέρηση
Δυσπροσαρμοστική συμπεριφορά
ΠΡOΣOΧΗ: Όλα αυτά δεν γίνονται μόνο από τον εργοθεραπευτή. Είναι απαραίτητη και η συνεργασία των γονιών. Έτσι, μετά τη συνεδρία, θα πρέπει και οι γονείς, ακολουθώντας τις οδηγίες του εργοθεραπευτή, να συνεχίζουν την πρακτική εξάσκηση και στο σπίτι.
